Hoe dat komt? Het leven hier in Amerika begint 'normaal' te worden. Het eerste half jaar stond vooral in het teken van nieuwe ervaringen en belevenissen. Inmiddels weten we de weg in de stad zonder Tomtom te vinden, weet ik waar ik mijn dingen in de supermarkt kan vinden, kennen we onze favoriete restaurantjes en favoriete winkels en hebben we de meeste 'toeristische attracties' bezocht.
De conclusie na het eerste half jaar in Houston: het is een ongelofelijk fijne stad om te wonen! Dat alles normaal begint te worden betekent ook dat er minder te melden valt. We leiden hier een fantastisch leven, maar bloggen over 'En toen kwam mijn man 's avonds weer thuis uit zijn werk en hebben we het zoveelste restaurant uitgeprobeerd...' wordt ook een beetje saai ;-).
Al die indrukken en nieuwe ervaringen hebben ons tot nu toe zoveel rijker gemaakt. Zo hebben we al onze feestdagen op Amerikaanse wijze gevierd: Halloween met het pumpkin carven, Thanksgiving met kalkoen, stuffing, gravy en cranberrysaus. Kerst met candy canes in de Kerstboom en buiten 29 graden celsius.
Alleen van Nieuwjaar hebben we een echt Hollands feestje gemaakt. Manlief heeft de hele middag oliebollen en appelflappen staan bakken. Die week daarvoor hadden we de bitterballen al gemaakt. 's Avonds kwamen onze Nederlandse vrienden Nederlands cabaret kijken en om 12 uur knalde de kurk van de champagne en gingen we naar buiten... alwaar het doodstil was. Niemand op straat, geen vuurwerk, een bizarre gewaarwording.
Op TV waren we getuige van het dramatisch slechte concert van de B52's in Downtown en daarna het vuurwerk - helaas het dieptepunt van de avond; de buurman in ons dorp in Nederland heeft grootser vuurwerk. Gelukkig kwamen onze buren naar buiten en hebben we tot diep in de nacht met z'n allen het Nieuwe Jaar gevierd. Misschien 2017 toch maar in Nederland inluiden?
Het nieuwe jaar begonnen we de volgende ochtend voor de TV met de Rose Parade in Pasadena. Een soort Bloemencorso, met prachtig versierde wagens. Dit jaar voor de 127e keer!
Naast de ons bekende feestdagen, komen we hier ook totaal nieuwe feesten tegen. Iemand ooit gehoord van Kwanzaa? Ik had er tot voor kort nog nooit van gehoord.
Kwanzaa
https://en.wikipedia.org/wiki/Kwanzaa
Kwanzaa (/ˈkwɑːn.zə/) is a week-long celebration held in the United States and in other nations of the Western African diaspora in the Americas. The celebration honors African heritage in African-American culture, and is observed from December 26 to January 1, culminating in a feast and gift-giving.
Wikipedia
En wat te denken van de Day of de Dead; een beetje creepy, maar erg interessant om te zien hoe andere culturen met de dood omgaan. Vanwege het grote aantal Mexicanen hier in Houston, wordt de Day of de Dead hier groots gevierd.
www.mexicansugarskull.com/support/dodhistory.htmlVertaal deze pagina
Day of the Dead is an interesting holiday celebrated in central and southern Mexico during the chilly days of November 1 & 2
Op 9 februari vieren we hier Mardi Grass, een soort carnaval dat vooral in het zuiden van Amerika gevierd wordt. Daarna gaan we via Pasen naar Memorial Day (het herdenken van de Amerikaanse oorlogslachtoffers) en de Fourth of July oftewel Independence Day. De zomer eindigt met Labor Day (dag van de arbeiders) op de eerste maandag in september en dan weer op naar het begin van het Holiday Season.
Tussen alle feestdagen door hebben we de eerste vakanties voor dit jaar ook alvast gepland; in februari gaan we even lekker naar de zon, Miami Beach. Al moet ik eerlijk zeggen, ook hier in Houston aan zon geen gebrek hoor. De temperaturen zijn de afgelopen tijd lenteachtig en met een lekker zonnetje erbij is het heerlijk toeven op ons terras.
We krijgen nu ook een beetje door hoe het winterweer in Houston in elkaar steekt. De uitdrukkingen 'you're a real Texan when you've put on shorts and your winter coat on the same day' en 'you're a real Texan when you've had the aircon and heater on in your car at the same day' beginnen we nu te snappen.
Wat er gebeurt met het weer hier is het volgende: elke week, anderhalve week, krijgen we te maken met een buitje. Of bui, afhankelijk van hoeveel regen er valt. Voor de bui is het een graad of 25 en omdat die buien een koufront met zich meebrengen, valt de temperatuur daarna vaak een graad of 10-15 naar beneden. En dat kan midden op de dag zijn. Dus 's ochtends loop je in je korte broek en t-shirt en 's middag trek je je warmste trui aan. Het heeft hier dan ook weinig zin om een zomer- en wintergarderobe te hebben; alles hangt klaar om aan te trekken.
Terug naar de vakanties; ook Austin en Dallas staan dit voorjaar op het programma en komende zomer willen we naar Denver, Colorado en de Rocky Mountains.
Verder krijgen we het druk met bezoekjes van vrienden en familie uit Nederland. Over anderhalve week komt de eerste gast: Joop's broertje. Daarna komen er tot de zomer elke maand vrienden en/of familie. De zomer houden we even rustig, ook omdat het dan veel te heet is om maar iets te kunnen doen hier, dus voor bezoek de minst leuke periode. In oktober komt er dan weer een vriend, en de schoonouders zijn bezig met het plannen van hun tweede reis naar Texas in oktober. Kortom, genoeg leuke dingen om naar uit te kijken dit jaar!
Ook op werkgebied wordt het een druk jaar; Miss Perline begint te lopen, de eerste bestellingen zijn binnen en komend weekend is de eerste Jewelry Party. De flyers voor de kinderfeestjes liggen klaar en ik ben afgelopen weekend naar een gigantische edelstenenbeurs geweest om nieuwe stenen in te kopen. Ook ben ik aan het kijken op welke markten en evenementen ik hier in Houston kan gaan staan.
Ook manlief vermaakt zich prima op zijn werk. In het weekend doet hij zijn stropdas af, trekt z'n buis en schort aan en transformeert in manlief-de-bakker. En daar is hij behoorlijk serieus in!
Zo begonnen we afgelopen zaterdag met heerlijke brioches voor het ontbijt. De lunch bestond uit Duitse Kaiserbolletjes. Op zondag hadden we versgebakken parisiens en bagels en voor het diner een homemade pizza.
Voor de liefhebbers van al dit zelfgebakken lekkers: www.royalbakes.wordpress.com is de URL van de blog die manlief schrijft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten