zondag 3 juli 2016

Freedom over Texas

Op 24 juni woonden we precies een jaar in Houston. Een jaar alweer! De dag daarna vertrokken we met de hondjes op vakantie - een weekje naar Hill Country, TX. Hill Country is van oorsprong Duits gebied. De plaatsjes hebben er Hauptstrassen, Biergarten en Schnitzel, allemaal op Amerikaanse wijze uitgevoerd uiteraard. De omgeving doet denken aan de Provence in Frankrijk en Toscane in Italië. Franse lavendelvelden worden afgewisseld met Italiaanse 'Welcome in Tuscany' wijnhuizen. Kortom, Hill Country is een mengelmoes van half Europa op 'n hoop gegooid op een klein stukje Texas, flink door elkaar gehusseld en afgemaakt met een typisch Amerikaans sfeertje.

Nu hebben wij al 'n flink stuk gezien van Europa - zeker Duitsland, Frankrijk en Italië - dus wij besloten vooral veel niks te gaan doen. Op een tripje naar Fredericksburg na hebben wij al het natuurschoon, alle prachtige dorpjes, de wijngaarden en de lavendelvelden links laten liggen. We hadden een prachtig huisje gehuurd, midden in de natuur. We hebben gelezen, Duitse schnitzels gebakken, gefilosofeerd over het leven, gegrild, kampvuurtjes gebouwd, Italiaanse pizza's gebakken en van de stilte en de natuur genoten. Voor die natuur hoefden we de tuin niet uit: herten, kolibries, vuurvliegjes, armadillo's, wandelende takken en een miljard sprinkhanen. Laika en Nikita hebben een flinke proteïne boost gekregen deze week, toen ze eenmaal door hadden dat ze sneller waren dan de sprinkhanen. Ook de herten werden vakkundig uit de tuin verjaagd door onze waakhonden; het was elke keer een spannende race wie er sneller zou zijn, het hert of de honden.

Terug thuis hebben we nog drie heerlijke dagen vakantie. Manlief is bezig met het maken van een houten bankje et moi is de door manlief gemaakte tafels aan het overschilderen - off white bleek niet de allerhandigste kleur voor onze buitenmeubels.

Morgen is het de vierde July, the 4th of July, oftewel Independence Day. Op 4 juli 1776 werd de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring 'Declaration of Independence' aangenomen, waarin de VS verklaarde onafhankelijk te zijn van Groot-Brittannië. Vandaag de dag is het een Nationale Feestdag en zijn we lekker vrij! Hier in Texas wordt het feest 'Freedom over Texas' genoemd, en om je een indruk te geven van hoe dat hier gevierd wordt:




Gelukkig hebben we het vuurwerk nog. Moesten we met Nieuwjaar nog een beetje huilen vanwege het bedroevende gemeente vuurwerk - morgen wordt het een groot spektakel aldus onze vrienden en kennissen hier.













woensdag 18 mei 2016

Buc-ee's



Wat kan er nu zo bijzonder zijn aan een tankstation? Dat dachten wij toen wij vorig jaar naar South Padre reden en iedereen ons lichtelijk dwingend vertelde dat we onze stops onderweg bij de Buc-ee's zouden moeten maken.

Nou, die Buc-ee's, wij snappen 'm inmiddels. Het is wel een dingetje hier in Texas. En wie kan dat mooier vertellen dan ons eigen ABC News:


BUC-EE'S: MEET THE "BEAVER" BEHIND THE BRAND

From the gas pumps to the restrooms, beef jerky to Beaver Nuggets, Buc-ee's is a true Texas institution. With 35 in all, the stores are big. The ideas is even bigger and they all come from one focused and driven "beaver."

Born Arch Aplin the third, his mother started calling him "beaver" as a baby. The nickname stuck. So, when Beaver dreamt up what was to become his very first store in Lake Jackson, Texas back in 1982, the name and the mascot were a no-brainer. The concept was based on cleanliness and good service.

The stores grew and so did their size -- from the 3,000 square foot stop in Lake Jackson to the the 60,000 square foot traveler's mecca in Baytown.

"It's so big, you can get everything here and the restrooms are lovely and clean," said Aplin of the Baytown location.

Buc-ee's has become a bit of Texas legend with a cult following. There are plenty of gas pumps but none for 18-wheelers. Buc-ee's is not a truck stop. What it is, is a road-tripper's dream complete with famously clean facilities, countless bathroom stalls and gleaming counter tops.

Earning bathroom and service supplier Cintas' title of "cleanest restrooms in America" doesn't happen by accident. A full-time employee does nothing but keep the enormous facilities immaculate.

If the bathrooms are the reason so many stop, the reasons why roadtrippers can't leave are hard to count. Endless candy aisles, signature fountain drinks, the Texas round-up barbecue and more than a dozen kind of gourmet beef jerky and fresh-made fudge. That's on top of the highly addictive Beaver Nuggets corn puff snacks and all of the Buc-ee's-themed items you can imagine.

Wij hebben na bijna een jaar in Texas inmiddels de nodige Buc-ee's stops gemaakt. Die in Baytown bezochten we afgelopen weekend nog, op weg naar New Orleans. En alles wat ABC News schrijft is waar: de bever doet het goed naast manlief op de foto, de fudge is fantastisch, de kalkoen jerky is een aanrader en alles is smetteloos schoon; de toiletten zijn schoner dan bij ons thuis. Dus voor iedereen die gaat reizen in Texas: GO VISIT BUC-EE'S, it's worth the trip.


maandag 16 mei 2016

Wedding in New Orleans

Een paar weken geleden werden wij uitgenodigd voor de bruiloft van een van onze Amerikaanse kennissen. De bruiloft zou in New Orleans plaatsvinden en zo togen wij afgelopen zaterdag in de Mustang naar Swamp City.

De avond daarvoor hadden we ons eerste social event van de buurt, in een schitterend huis een stukje verderop in de straat. Omdat ik samen met buurvrouw Carol deze events organiseer voor de buurt, waren wij er al vroeg en hadden we even de tijd om over New Orleans te kletsen. Carol wordt dit jaar 70, woont al 38 jaar in Montrose en is een zogezegd 'kleurrijke dame'. Daarbij werkt ze nog altijd - ze heeft een supergave baan als touroperator voor de Houston Texans. Carol komt oorspronkelijk uit Louisiana en wist veel te vertellen over New Orleans. Het begon meteen goed: mijn uitspraak was compleet verkeerd, dus dat gingen we even oefenen. Je zegt hier niet New Orliens, maar New Orluns, met de klemtoon op Or en niet op Iens. Na een keer of tien kreeg ik applaus van Carol, en permissie om daadwerkelijk die kant op te gaan, onder een paar strikte voorwaarden uiteraard.

1. Je moet beignets eten bij Cafe du Monde;
2. Je moet pralines eten;
3. Je moet naar Pat O'briens voor een Hurricane;
4. Je moet Cajun en Creools eten;
5. Je moet naar de Carrousel bar in Hotel Monteleone.

Nadat ik Carol plechtig had beloofd dat we het hele rijtje zouden afvinken, waren we klaar om te gaan. Overigens, dit is iets typisch Amerikaans (of Texaans); als je mensen hier vraagt of ze nog tips hebben over de stad waar je heen gaat, krijg je zelden iets te horen op het gebied van culturele uitjes of natuur. Wel weten ze precies waar je moet ontbijten, lunchen, borrelen en dineren en o ja, je krijgt ook nog wat tips voor de maaltijden onderweg.

De rit naar New Orleans is prachtig, heel groen, veel water, mooie bruggen. Het is ongeveer zes uur rijden vanuit Houston en zaterdag tegen het middaguur kwamen we aan. Na een rondje door de stad (waarna we de beignets, pralines en Hurricane konden afvinken) hebben we ingecheckt bij ons hotel in de French Quarter. Een schitterend oud gebouw, midden in de stad: Hotel Monteleone.

Met bussen werden we 's middags naar de kerk gebracht, en na de ceremonie met bussen naar restaurant Brennan's (zie http://www.brennansneworleans.com/), een van de beste restaurants van de stad en beroemd om het daar uitgevonden dessert Bananas Foster. Het diner bestond uit turtle soup (met echte turtles, zo hoorden wij later), gumbo, shrimp & grits, boudin en andere typisch Cajun en Creoolse gerechten. De band die ze hadden uitgekozen was fantastisch en er werd flink gedanst. Tegen middernacht werd het feest afgesloten met de Second Line, een traditie uit New Orleans (zie: http://www.frenchquarter.com/secondline/). Het bruidspaar gaat, onder begeleiding van een band de straat op. Alle gasten dragen Mardi Grass kettingen en wuiven met witte zakdoekjes, dansend achter het bruidspaar aan.

Na een afzakkertje in de Carrousel bar (check) was het voor ons mooi geweest. Veel gasten gingen door naar Bourbon street - de bekendste straat van New Orleans, met veel bars en stripclubs. 's Middags waren we hier al even doorheen gelopen, dronken toeristen ontwijkend en de lucht van verschaald bier trotserend.

Zondagochtend zijn we vroeg naar huis gereden, vanwege alle flood warnings. Op zaterdag was het al behoorlijk loos gegaan en ook de komende week wordt er veel slecht weer voorspeld. We gaan duimen dat het zonnetje er af en toe door komt, want vandaag komen mijn beste vriendin en haar vriend aan met het vliegtuig vanuit Nederland. Komende week dus heerlijk bijkletsen en leuke dingen met ze doen. Dan een weekje samen, en eind mei komt mijn zusje een week!!



 Carol & Joop





dinsdag 19 april 2016

Flooding


Het was weer flink raak gisteren. We hebben het al eerder meegemaakt, maar nog nooit zo erg als gisteren: een 'historic storm' verraste Houston en de Houstonians met flash floods. Maandagochtend om half zes klopte de buurman op de deur: of hij ook even onze auto op de oprit moest zetten, die stond op het punt van overstromen. In twee uur tijd was er zoveel regen gevallen dat de straat helemaal blank stond. Vuilnisbakken en vuilniszakken dreven rond in de straat, een andere auto die niet op tijd in veiligheid was gebracht heeft het helaas niet gered. Gelukkig was ik al wakker geworden van de enorme hoeveelheid noodmeldingen die op mijn Iphone binnenkwamen.

Op televisie zie je pas hoe groot de omvang van de ramp is. Meer dan 1500 mensen zijn gedurende de dag geëvacueerd. Duizenden huizen zijn overstroomd. Er zijn tot nu toe vijf doden gevallen. Overigens, meestal gaat het dan om mensen die tegen alle berichten in toch de weg opgaan. Vanaf 's ochtends vroeg werd er gewaarschuwd niet de weg op te gaan. De eerste live rescue die ik op TV zag was van een man die uit zijn zinkende auto gered werd door een verslaggever die toevallig ter plekke was. De man 'dacht dat het water niet zo hoog zou staan'. Nou, op de plek waar het gebeurde rijden wij vaak, het is een weg onder de snelweg door die steil naar beneden loopt. En natuurlijk verzamelt al het water zich daar. Het stond ruim drie meter hoog. Binnen een paar seconden zonk zijn auto onder water, en door het optreden van de verslaggever heeft deze man het gelukkig overleefd. Hij was overigens niet de enige: twee andere automobilisten waren hem op dezelfde plek voorgegaan.

Anders liep het af met de vrouw die een wegblokkade negeerde en zo het hoge water in reed. Zij kan het helaas niet meer navertellen. Er werd gewaarschuwd om toch alsjeblieft ook niet met bootjes het water op te gaan. Slangen, vuurmieren, ronddrijvende putdeksels, auto's, er zou zich van alles in het water bevinden dat je liever niet met je bootje tegenkomt. Ook hier weer eigenwijze mensen uiteraard. 's Middags op ABC13 een spannende live rescue: twee mensen die zich vasthielden aan een omgekeerde boot en geen kant op konden. Ze lagen in een stukje water vlak naast een woest (over)stromende bayou. Enkele jaren geleden hebben wij zelf in Frankrijk meegemaakt hoe heftig een op het oog miezerig stroompje water (in dit geval de Dordogne) kan zijn als je daarin met je kano ondersteboven raakt. Het ijskoude water, de onzichtbare onderstromen en de draaikolken, geen pretje.

Houston maakt op dit moment de schade op. Op televisie zie je nu reportages over 'welke spullen kun je meteen weggooien, en welke zijn nog te redden als je huis is overstroomd' en 'wat te doen met je ondergelopen auto'. Op www.ABC13.com zijn de foto's en video's van alle reddingsacties en andere weergerelateerde zaken te zien.

Er komt nog meer regen en onweer aan, er is een disaster declaration van kracht in de stad en voorlopig houdt iedereen z'n adem nog steeds in. Het weer is lastig voorspelbaar en als het op de verkeerde plek te hard regent kan het zo weer mis gaan. Gisteren gingen er de hele dag appjes over en weer tussen alle Nederlanders die we hier in Houston kennen. "Hoe is het bij jou in de straat?" en "Heb jij je regenlaarzen vanuit Nederland meegenomen?" of "Heeft jouw auto het overleefd?"

Een van onze Nederlandse vrienden is gebeld door een verslaggever uit Nederland, die graag een update wil over de stand van zaken. We gaan zo samen even een rondje Houston doen met de auto en dat vinden we allebei best spannend.

Manlief zit deze week hoog en droog in Nederland, hopelijk is alles weer enigszins normaal hier als hij terugkomt.

donderdag 14 april 2016

Bird watching op High Island

Yes, het is ook hier in Houston lente. Aan de temperatuur is het niet te merken, die kruipt weliswaar gestaag omhoog, maar al maanden hebben we hier zomerse temperaturen boven de 25 graden Celsius. Dat de lente begonnen is zien we aan de natuur die weer helemaal groen is. En aan de dieren: baby squirrels die ravotten in de bomen rond onze patio en duiven met nestjes in diezelfde bomen. Squirrels en duiven in een boom is overigens een slechte combinatie, maar laten we het nog even idyllisch houden. Af en toe vliegt er een monarch vlinder voorbij en als je op zondagochtend vroeg wakker wordt, hoor je - in plaats van het doordeweekse geraas van de snelweg - tientallen vogels fluiten. Knalrode kardinaalsvogels en blauwe blue jays (een soort vlaamse gaaien) vliegen af en aan. Er hangen hummingbird feeders op ons terras en er staan bloemen en planten die vlinders aantrekken. Felgroene hagedisjes - die van kleur veranderen al naar gelang de ondergrond - vissen de insecten tussen de planten uit. Spechten maken vakkundig gaatjes in de houten electriciteitspalen en de honden liggen op apegapen als het kwik boven de 25 graden uitstijgt. Met een beetje fantasie wonen we midden in de natuur, in hartje Houston.

Manlief had ook de lente in z'n bol en liet een langgekoesterde wens in vervulling gaan. Tussen het brood bakken door toog hij naar de Home Depot alwaar een workmate, cirkelzaag, gewone zaag, boormachine, een berg schroeven en spijkers, een gereedschapskist en een achterbak vol hout werd aangeschaft om aan het klussen te gaan. Na het eerste Eigen-Huis-en-Tuin weekend is onze patio nu voorzien van een prachtige houten eettafel en dito lounge tafel. Het volgende project wordt een bijzettafeltje en na de tafelepisode komen de banken. Een schommelbank in de voortuin, een zitbankje naast het huis, een voetenbankje voor bij het zitbankje, een sofabankje met ligkussen voor de hondjes.

Afgelopen dinsdag mocht ik een dagje mee 'bird watchen' met de vrouw van een collega van Joop. Schutkleuren aan, verrekijker om de hals, je zou me zo kunnen verwarren met een echte vogelaar. Op anderhalf uur rijden van Houston ligt High Island, een klein bosrijk gebiedje waar migrerende vogels vanuit Zuid-Amerika aan land komen na de grote oversteek over de Mexicaanse golf. Het gebied staat internationaal bekend onder vogelaars als een fantastische plek om zeldzame vogels te spotten. En vogels hebben we gezien, in alle kleuren van de regenboog. Warplers, scissortails, blue grosbeaks, scarlet tanagers, buntings, orioles, inca doves en roseat spoonbills. Voor de vogelaars onder ons waarschijnlijk bekende namen, ik heb er een tijdje op moeten oefenen ;-). Naast kleurrijke vogels zagen we ook veel schildpadden en alligators, ook voor de niet-vogelaars is het een prachtig natuurgebied.

Terug naar de dieren in eigen tuin en het wrede tafereel waar wij een aantal dagen geleden getuige van waren. Op zaterdagochtend kroop een squirrel helemaal naar het topje van de pecannotenboom, alwaar een moederduif over haar nestje met twee jongen waakte. Het mocht niet baten, veren all over the place en plop, een doodgebeten babyduifje op het terras van de buren beneden ons. Toen was er nog maar één.... Twee dagen later, op maandagochtend ineens een hels kabaal, babyduifje nummer twee was bruut vermoord door diezelfde squirrel. De natuur is de natuur natuurlijk, maar wat me aangreep is dat die squirrel het duifje niet eens opat, het was doden om het doden. Later die dag kwam er een blue jay langs die het duifje uit de boom viste en ermee wegvloog.

Tussen alle lente-achtige bedrijven door, begint mijn eigen bedrijf inmiddels echt vorm aan te nemen. Mijn sieraden worden nu ook door een juwelier in de buurt verkocht, ik heb me ingeschreven voor een wekelijkse markt en een paar nieuwe maandelijkse markten en de eerste Amerikaanse belastingaangifte is de deur uit. Nog een paar maandjes knallen tot de hete zomer zijn intrede doet!






zaterdag 12 maart 2016

Een week in maart

Laat ik beginnen met het weer. Er waren voor deze week zware stormen voorspeld met kans op hagel, tornado's en street flooding. Altijd weer spannend of manlief met de auto of met de kano naar het werk gaat. De Houston Emergency Weather Council hield het weer de afgelopen week nauwlettend in de gaten. Maar gelukkig (of voor de hevig-weer-liefhebbers helaas) trok al het noodweer langs ons heen. Twee dagen regen, hier en daar een onweersklap, en dat was het dan. En nu schijnt weer volop de zon, vandaag is het rond de 25 graden en morgen wordt het boven de 30. Dat is het voordeel van maart in Houston, en tegelijk ook het nadeel van juni tot en met september in Houston, als de verzengende hitte maakt dat je verlangt naar een ouderwets Nederlandse winter.

De week begon op maandag, wasdag. Afgelopen weekend had ik mijn eerste markt in de Heights, een prachtige buurt met veel Victoriaanse huizen. Zo'n eerste markt is altijd weer even wennen; hoe krijg ik alles in de auto en hoe pak ik aan het einde van de markt alles weer handig in. Maandag heb ik dus ook voornamelijk mijn marktspullen uitgezocht. Omdat ik net een paar maanden bezig ben, is mijn voorraad nog niet zo groot. Ik had van alles van de webwinkel meegenomen, en da's niet handig (wist ik natuurlijk al, maar ja). Dan ben ik na elke markt uren bezig mijn voorraad te tellen. De markt zelf was een groot succes. We waren vorige maand al even gaan kijken, maar er waren nu veel meer standhouders. Het was stralend weer en behoorlijk druk, voor een eerste markt helemaal top.

's Avonds ploften manlief en ik met een heerlijk glas rogge whiskey op de bank om de laatste afleveringen van House of Cards te kijken. Zaterdag na de markt hadden we een whiskey proeverij bij vrienden gehad waarbij iedereen een fles whiskey meenam. Aan het eind van de avond ruilde iedereen zijn fles voor de whiskey die hij/zij het lekkerst vond. Erg gezellig en wat een leuk idee! Zelf gaan we binnenkort een Dutch Party organiseren: iedereen brengt iets van Nederlands eten of drinken mee en wij zorgen voor de bitterballen en broodjes kroket!

Dinsdagochtend ben ik met Steve, de Mustang, naar een groothandel op een half uurtje rijden van ons huis geweest. Wat een paradijs om daar weer te zijn. Ze hebben zoveel mooie dingen. De edelstenen kettingen en armbanden vlogen op de markt mijn kraam uit, dus ik had een legitieme reden om lekker in te kopen. Op de terugweg heb ik mezelf getrakteerd op lunch bij Brazil, een leuke tent waar ze heerlijke salades hebben.

's Middags een lange wandeling met de hondjes gemaakt en 's avonds kwam manlief thuis met eten van Halal Guys - een fenomeen in New York, en nu ook in Houston! Verder hebben we er een relaxte avond van gemaakt. Om het gat op te vangen dat House of Cards achterliet, zijn we begonnen aan de serie "How to get away with murder".

Ik was al een tijdje niet helemaal blij met hoe mijn werkkamer eruitzag. Woensdag ben ik gaan sjouwen en schuiven met de meubels en het ziet er nu een stuk beter (en praktischer) uit. Bij de Home Goods - een van mijn favoriete winkels voor decospullen - heb ik prachtige dozen en ander opbergmateriaal gehaald. Het ziet er weer helemaal fris en strak uit.

Manlief had 's avonds een event van het werk, dus ik had de tijd om de flyer voor kinderpartijtjes af te maken. Die gaat binnenkort naar een kennis van ons hier die ze voor ons gaat drukken.

Donderdag was het tijd voor een Facetime sessie met mijn moeder. Wat is dat Facetime toch een briljante uitvinding. Dat maakt het leven zo ver weg zoveel makkelijker. Heerlijk ook voor mijn ouders, dat ze ons gewoon kunnen zien zo nu en dan. We hebben de plannen besproken voor onze vakantie in Canada. Mijn ouders gaan mijn oom en tante opzoeken in juni. Tegelijkertijd vliegt mijn zusje voor een week naar Houston en daarna gaan we samen naar Canada, zodat ik ook mijn ouders weer even zie.


Daarna nog even gefacetimed met een goede vriendin. Zij was vorige week bij ons op bezoek. Wat heerlijk om een week lang zo'n fijne vriendin hier te hebben! Zij heeft in Nederland ook een eigen bedrijf, dus we hebben groothandels bezocht, heel veel ideeën uitgewisseld en vol inspiratie zijn we nu weer allebei aan de slag.


Hoogtepunt van de week was het bezoek aan de Rodeo Houston, de grootste van heel Amerika. Wat een spektakel. Koeien, schapen, varkens, kuikens en kamelen, een enorme kermis, gefrituurde snickers en cookie dough en daarna het NRG Stadium in voor de wedstrijden.
Van mutton bustin' (vijf- en zesjarige kids die van schapen af gelanceerd worden, ter voorbereiding op bull riding) tot het daadwerkelijke bull riden (heel heftig om te zien), bare back racing, barrel racing, team roping, steer wrestling en calf scramble, fantastisch om dat allemaal te zien!! Elke avond op de rodeo - die drie weken duurt - wordt afgesloten met een concert. Wij kregen Jason Aldean te zien, hier blijkbaar een fenomeen, wij hadden er nog nooit van gehoord.

's Avonds had ik een meeting met Jo en Carol, twee van mijn buren van iets verderop. Ik vorm sinds kort samen met deze twee dames de Social Committee van Winlow Place, onze buurt. Elke maand hebben we een Cocktails & Conversations Night bij een van de buren in de wijk en de persoon die dit altijd organiseerde is helaas onverwacht overleden. Er werden daarom vrijwilligers gezocht om deze taak op zich te nemen. Voor mij een fantastische manier om onze buurt nog beter te leren kennen.

Ook kreeg ik van deze dames twee tips over waar mijn sieraden verkocht zouden kunnen worden. Volgende week ga ik naar die winkels toe om te kijken of het interessant voor mij is. We hebben hier trouwens ook een geweldige winkel - Space Montrose - zitten die items verkoopt van lokale kunstenaars en designers. Onze oppas voor de hond, die zelf tekeningen maakt en daar verkoopt, heeft mij daar aanbevolen en binnenkort ga ik langs om te praten over de mogelijkheden. Het begint te lopen, mijn bedrijf, en ik ben er blij mee!

Vrijdag was een heerlijke rommeldag. Ik heb een aantal nieuwe designs gemaakt voor kettingen waar ik tevreden over ben. Dat verschilt overigens ook per dag: de ene dag zit ik vol nieuwe creatieve ideeën, de andere dag heb ik ineens geen inspiratie meer en ga ik bezig met voorraad maken. 's Middags heb ik de honden meegenomen naar Johnny Steele Dog park. Een lekker groot park aan de Bayou, waar ze los mogen rennen en met andere honden spelen. 's Avonds hebben we een hapje gegeten bij Del Frisco's en daarna een luie avond op de bank.

Vanochtend vroeg heeft manlief de buitentafel waar hij vorige week aan begonnen was in de beits gezet. Daarna kreeg Steve een fijne beurt met de tuinslang. Net zijn we bij de Rice Silo's Art Center gaan kijken. Dat zijn oude rijstsilo's, omgebouwd tot werkplekken voor kunstenaars en designers. De huurprijzen klonken interessant, dus ik ga kijken of ik daar een mooie werkplek kan huren. Elke maand is er open huis en elke twee maanden is er een verkoopavond, en je zit midden in de kunstcommunity van Houston, een inspirerende plek voor mij om te werken. Daarbij, ons appartement is heerlijk ruim, maar met twee honden, veel gasten over de vloer en overal edelstenen, wordt het toch een beetje krapjes. Een eigen werk- en expositieruimte zou dan ook ideaal zijn.

Zometeen krijgen we vrienden over de vloer. We gaan met z'n vieren pizza maken en lekker op de patio hangen met dit mooie weer. Morgenochtend gaat manlief wielrennen met de onderbuurman, die geïnspireerd door Joop ook maar een racefiets heeft aangeschaft. Daarna gaan we naar de East End Sunday Market, even checken of dat een markt is waar ik zou willen staan met mijn sieraden.
's Middags hebben we een macaron workshop bij vrienden en 's avonds eens even he-le-maal niets. En zo is er weer een week voorbij, wat gaat de tijd toch hard hier.

Volgend weekend zitten we een weekend in Austin en Hill Country. Hopelijk staan alle bloemen in bloei, schijnt prachtig mooi te zijn! Op zondag komen we terug en gaan we meteen door naar de Rodeo voor het afsluitende concert van Keith Urban.


woensdag 2 maart 2016

De Presidentsverkiezingen

Afbeeldingsresultaat voor hillary clintonEen blog over de presidentsverkiezingen in Amerika - not my favorite subject, to say so. Maar het moet er toch eens van komen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik me er nooit zo in heb verdiept toen wij nog in Nederland woonden. Een jaar lang gaat het over niets anders dan de presidentsverkiezingen, en na het zoveelste nieuws item was ik er altijd wel klaar mee. Maar goed, we zijn nu bijna hele Amerikanen (manlief heeft het laatste Amerikaanse item aan zijn collectie toegevoegd - De Cowboyhoed - matchend met De Cowboylaarzen en De Muscle Car), dus een blog over de verkiezingen, daar kom ik niet meer onderuit.



Image result for bernie sandersEven voor de onwetenden onder ons - waar ik tot voor kort mijzelf ook onder mocht scharen: op dit moment zitten we midden in de Primary Elections. Aan de ene kant hebben we de Democraten, met Hillary Clinton en Bernie Sanders als kandidaten. Aan de andere kant het Republikeinse kamp, waar we begonnen met maar liefst 22 kandidaten, waarvan er nu nog vijf over zijn. Het doel van de Primary Election is om te komen tot één kandidaat voor de Democraten en één kandidaat voor de Republikeinen.


De eerste belangrijke verkiezingsdag is de dag waarop de staten Iowa en New Hampshire gaan stemmen. Na nog een paar andere losse staten komt dan Super Tuesday, de dag waarop een groot aantal staten tegelijk naar de stembus gaat. Gisteren op Super Tuesday hebben Hillary Clinton en Donald Trump de grootste overwinningen behaald. Ook nog even handig om te vermelden - waar het voor de presidentskandidaten allemaal om gaat tijdens de Primary Election, is om 'delegates' oftewel afgevaardigden te winnen in de staten. Als je een bepaald aantal delegates hebt gewonnen, dan mag je je kandidaat stellen voor de Presidential Election in november.

Afbeeldingsresultaat voor donald trumpEn dan de kandidaten. Wat begon als een grapje begint steeds serieuzer te worden - Donald Trump is bezig aan een gigantische opmars. Zoals het er nu naar uitziet maakt hij grote kans om de Republikeinse kandidaat voor de Presidential Election te worden. Ik weet nog dat wij een half jaar geleden heel hard lachten om het feit dat hij zich kandidaat had gesteld. Gelukkig hadden we in het Republikeinse veld ook Marco Rubio en Jeb Bush zitten, dus het zou zo'n vaart niet lopen met Mr Trump dachten wij. Jeb Bush is echter allang afgezwaaid en Marco Rubio heeft gisteren slechts in één staat (Minnesota) de overwinning kunnen behalen.

Amerikanen stemmen op WINNERS. En dat is waar het misgaat met dit verkiezingssysteem. De kandidaten die in Iowa en New Hampshire winnen hebben grote kans om uiteindelijk te eindigen als de kandidaat voor de presidentsverkiezingen in november. In Iowa behaalde Ted Cruz nog een nipte overwinning op Donald Trump, in New Hampshire won Trump ruimschoots. Een Amerikaans staatsburger verklaarde op TV: 'I didn't know yet who to vote for, but Trump is a winner, so I am going to vote for Trump, because he is going to win.' Amerikaanse logica.

De vraag waar het om draait is natuurlijk: hoe erg zou het zijn als Trump de voorverkiezingen wint en als Republikeinse kandidaat uit de bus komt? Laat ik beginnen met te zeggen dat wij liever Marco Rubio als kandidaat zien. Maar goed, zoals gezegd heeft hij gisteren op Super Tuesday alleen in Minnesota gewonnen, waar Trump maar liefst zeven staten voor zich wist te winnen. Hier in Texas won Ted Cruz overtuigend (hij komt uit Texas, vandaar). Onze staat, Texas, is van oudsher een Republikeins bolwerk. Sowieso kun je in Amerika globaal zeggen, hoe verder je naar het zuiden gaat, hoe conservatiever - Republikeinser de staten zijn.

Image result for ted cruzVorige week, toen wij onze Mustang gingen halen, hadden we een kletspraatje met een niet nader te noemen medewerker aldaar en hij noemde Hillary Clinton 'the antichrist'. Dat is me nogal een uitspraak. Ted Cruz zelf vinden wij een beetje eng. Ted Cruz is namelijk erg, erg conservatief, en mocht hij de Presidentsverkiezingen winnen, dan gaan we met heel Amerika weer 50 jaar terug in de tijd. Erg conservatief wil zeggen: graag zo min mogelijk overheidsbemoeienis. Potholes in 'de gatenkaas die West Alabama Street heet' dichten wij zelf wel (yeah right, wanneer precies?) en ruzietjes vechten we zelf wel uit, want we zijn VÓÓR het second amendment en iedereen heeft minimaal één, en liefst een stuk of vijf wapens in huis. Abortus daar doen we niet aan, gay of lesbian zijn is nog steeds te genezen en IN GOD WE TRUST.

Wat opvalt aan Donald Trump - hij begon de verkiezingsdebatten met ongenuanceerde, meestal onmogelijke en onuitvoerbare, soms zelfs racistische standpunten. Een goede tactiek, want hij wist de aandacht te trekken van het grote publiek. En naarmate de Primary Elections naderden, werd Trump gematigder. Gisteren, na zijn enorme overwinning op Super Tuesday, had Trump het over 'compromissen sluiten'. Wie had dat ooit gedacht. Ted Cruz houdt niet van compromissen sluiten, hij houdt er in onze ogen erg vreemde standpunten op na en heeft het idee dat hij dat ook allemaal gaat waarmaken. Wat bij beide kandidaten opvalt is dat ze veel oneliners gebruiken, populistisch gepraat zonder een gefundeerd plan erachter. En wij als Nederlanders maar denken: maar hebben die Amerikanen dat dan niet door? Daar gaat het dus niet om. Je schaart je achter The Winner, en Donald Trump is op dit moment de grote winnaar.

Hieronder een paar voorbeelden van wat Donald Trump en Ted Cruz de kiezers beloven, en welke bizarre uitspraken zij doen:

   Donald Trump:

Image result for donald trump- "The concept of global warming was created by en for the Chinese in order to make US manufacturing non-competitive". Trump belooft miljoenen banen te creëren voor de Amerikaanse staatsburgers, en hij belooft alle business die nu in China en Zuid-Amerika zit terug te halen naar Amerika. Wat hij er niet bij vertelt is dat producten daarmee natuurlijk tig keer zo duur worden - want producenten vertrekken niet voor niets naar lagelonenlanden. En om zichzelf maar even tegen te spreken zegt hij in een ander interview: "It's freezing in New York, we need global warming".

- Trump gaat een muur bouwen tussen Mexico en Amerika. Zoiets als de Chinese Muur. Een fantastische oplossing om de immigrantenstroom vanuit Zuid-Amerika tegen te gaan. En hij gaat ervoor zorgen dat Mexico dat gaat betalen.

- "I've said if Ivanka weren't my daughter, perhaps I'd be dating her". Dus. Dat maakt het sigaar incident van Clinton bijna kinderspel.


Ted Cruz:


Senator Ted Cruz (Gage Skidmore/Flickr)- Ted Cruz gelooft dat in de vrije markteconomie kleine bedrijfjes gaan 'bloomen'. Tuurlijk Ted, iets teveel economie geskipt in high school?

- Ook Ted Cruz gaat een muur bouwen. De vraag is nog even wie die muur gaat betalen.

- Cruz gaat Obamacare onmiddellijk afschaffen. Trump trouwens ook. Onbegrijpelijk voor ons Nederlanders, gewend als wij zijn aan een door de overheid gereguleerde, goed functionerende ziektekostenregeling. Door Obamacare af te schaffen, ontneem je arme mensen de kans op zorg bij ziekte, zeker in het Amerika van vandaag, waar de verschillen tussen rijk en arm erg groot zijn en de ziektekosten de pan uit rijzen. Maar onder het mom 'we regelen het zelf wel' gaat het allemaal goed komen volgens meneer Cruz. Hij zegt hierover: "I don't think it's the government's job to find health care, I think it's the individuals job".

- Cruz wil de IRS (Amerikaanse Belastingdienst) afschaffen en alleen nog maar een Flat Tax Rate hanteren. Yeah right. Lekker haalbaar.

Tot slot nog een quote van onze niet nader te noemen medewerker bij de autodealer: "Really, so these are the candidates. Like, this is the best of the best we have in our country. Right".

Wij wachten in spanning af wie op 20 januari 2017 de Oval Office gaat betreden...